Orkiestra św. Mikołaja

Dyskografia

muzyka gór

mc 1992
reedycja cd 2007

"...Na początku nie było gór, tylko woda i Pan Bóg chodził po wodzie. Raz zobaczył na wodzie pianę: "Kto ty jesteś" - spytał, a piana: "Nie wiem, jestem żywa, a chodzić nie mogę". A był to zły duch Arydnyk. Dał mu Pan Bóg ręce i nogi. I już chodzą razem. Znudziło im się wciąż chodzić po wodzie; Chciał Pan Bóg zrobić ziemię, Arydnyk popłynął na dno, zgarnął trochę gliny w garść, a resztę schował do gęby dla seibie. Pobłogosławił Pan Bóg ziemię i zaczęła rosnąć. Rośnie i rośnie, Diabłu gębę rozpiera. "Pluj" - radzi Pan Bóg. Zaczął diabeł pluć, a gdzie tylko plunie, tam wyrastają góry, jedna wyższa od drugiej. Przebiły by nawet niebo, gdyby ich Pan Bóg nie zaklął..."

Góry to "sztańskie dzieło". Każdy to zrozumie, kto raz dał się uwieść ich pięknu. Nic nie zatrzyma go - musi do nich wrócić. Tęsknota za górami nie pozwala żyć. Nie mając czasu, sił i pieniędzy na ciągłe wyjazdy, stworzyliśmy ich namiastkę w swoim mieście.

Tak powstała Orkiestra św. Mikołaja

okladka muzyka gór Reedycja 2007

"Muzyka gór", nagrana najprostszą metodą, "na setkę". Dźwięk całego zespołu nagrano w stereo – i tyle. Efekt przypominał zapis koncertu w sali z lekkim pogłosem – tzw. "naturalne brzmienie" z wszystkimi jego zaletami i wadami. Kasetę wydał Pomaton (później Pomaton EMI), który wszedł na rynek pod hasłem promocji niszowej muzyki "z tekstem". Ale – jak każdy wydawca folkowy – nie oferował żadnej promocji ani szerokiej dystrybucji. W 2006 roku nagrania te, jako kultowe, zostały wykupione i wznowione na płycie kompaktowej przez firmę FF "Konador" (www.folk.pl).

Spotkanie z zespołem w tym okresie było niezapomnianym przeżyciem. Połączenie ekspresji zespołu z siłą akustycznego dźwięku wydawało się niepodobne do wszystkiego, co publiczność wcześniej słyszała i widziała na scenie – spontaniczna radość muzykowania, swoboda emanująca z ruchu na scenie i kontaktowy sposób grania oraz nawiązujące do kultury wiejskiej, ale niewymuszone stroje i ozdoby. W tych ludziach, nawet w ich urodzie i fryzurach było coś, co wywoływało wrażenie ich wzajemnego podobieństwa, inności od reszty i magnetyzmu.

Sukces tej muzyki wynikał z jej niescenicznej i wspólnotowej genezy. Podczas spotkań dużych grup ludzi na świeżym powietrzu, bez żadnego nagłośnienia, liczyła się siła dźwięku wielu gardeł śpiewających tzw. "białym" głosem i taki dobór instrumentów (gitara, bałałajka, domra, mandolina) oraz sposobu gry, aby ewentualne rozstrojenie czy gorszy odsłuch nie psuły efektu. Znakami rozpoznawczymi tego brzmienia stały się pieśni chóralne, od których ciarki przechodziły po plecach, jak np. "Wiązanka kołomyjek" oraz solowe indywidualności, takie jak Agnieszka "Śnieżka" Śnieżko w "Na potoczku-m prała". Ich sposób śpiewania był z reguły bardzo indywidualny i ekspresyjny, wręcz aktorski, co przejawiało się również w zachowaniu na scenie. Często pomagała w tym forma dialogu chłopaka i dziewczyny, na której oparte były niektóre piosenki, jak np. "Tam w lisi" z Elą Rojek i Marcinem Mrowcą w rolach głównych.

Kilka łemkowskich piosenek z "Muzyki gór" weszło na ponad dekadę do żelaznego repertuaru Orkiestry, ale już na tych pierwszych nagraniach stanowią one tylko 1/3. Reszta to głównie utwory huculskie i polskie. Przed muzykami właśnie otwierał się świat muzyki ludowej różnych krajów i kultur, ich połączeń, rozmaitych tradycji i klimatów.

Płyta zamwiera dodatko niepublikowane na kasecie utwory z sesji w 1992 roku:
13. Czom Ty Ne Pryjszol (Piosenka Ukraińska)
14. Koło Mojoj Zahradoczky (Piosenka Łemkowska)
15. Czorni Oczka (Piosenka Ukraińska)

Orkiestra św. Mikołaja z tamtej epoki: video Festiwal w Kazimierzu Dolnym 1992